Twee vingers in de neus

We kwamen al om 2 uur op de camping aan. Dat is te vroeg. Doorrijden heeft geen zin want je kunt eigenlijk niet vrij kamperen, en de volgende camping is net te ver.

We staan op het hoekje van het parkeerterrein. We kijken uit op campers met waggelende bejaarden die duidelijk meer eten dan bewegen. 

Dan maar door het dorp wandelen. Huizen links, huizen rechts met daartussen rijdende auto’s. Geen scholieren die drie dik over de straat zwieren, geen kleine kinderen achterop de fiets of op een eigen fietsje.... Of een hipster met een bakfiets, die denkt zo de wereld te redden.

Hier wil je niet wonen. Morgen maar weer verder.